Uit het dagboek van Antonio - Deel 7: richting de Coolsingel

zondag 15 juni 2014

Nadat team 1 op ontspannen manier heeft gewacht bij de wissel in Bergen op Zoom, zouden we daar eerst nog gezamenlijk ontbijten, maar daar kwam uiteindelijk niks van en na een gezamenlijke break van een uur ging team 1 omstreeks 8 uur beginnen aan hun laatste volledige etappe!

Hun start is daar altijd prachtig, want ze mogen gelijk door Bergen op Zoom en ook die stad is volledig in Roparun sferen! Rob belde al gauw naar Antonio om te melden dat dit jaar ook de busjes door parcours mochten en dus ging Antonio op advies daarna met teamleden vanuit het bivak zoals Jan&Jan, Daniel en Remco op ontspannen wijze door de stad om hun ook sfeer te laten proeven! Helemaal leuk natuurlijk en van alle kanten werden we toegejuicht, stonden er overal bandjes en was er een top sfeertje in het centrum! Zele en Dendermonde blijven uniek, maar plaatsen zoals Bergen op Zoom doen hun uiterste best om er ook een geweldige happening van te maken!

Team 1 werd door coach Rob onderweg nog ff opgejaagd om tijdig bij het wisselpunt te komen; dit werd door de lopers niet erg gewaardeerd aangezien zij niet hadden bepaald dat we een gezamenlijke pauze van een uur zouden hebben....

Uiteindelijk ging er wel een tandje bij en lagen ze volledig op schema!

Na een kleine drie uurtjes hielp iedereen mee om het laatste bivak op te breken, want zij gingen hierna richting Rotterdam om daar alles goed neer te zetten, zodat de geregelde chauffeurs na de inhuldiging weer gemakkelijk weg konden!

Team 2 ging daarna richting het laatste wisselpunt; Rob had ons al ingelicht waar ze precies stonden en team 1 kwam daar keurig om 12 uur aan. Tijdens het wachten werd Tialda nog eventjes live geïnterviewd door de Roparun Radio en werd de laatste tactiek nog doorgenomen!

We ontmoeten elkaar bij de Daniel Den Hoed kliniek om daar de laatste 6 km met z'n allen te lopen! Voor team 1 zit het er nu dus eigenlijk op en zij hebben nog de tijd om een terrasje te pakken onderaan de Erasmusbrug! Helaas was daar geen plek en was het restaurant van vorig jaar gesloten, dus werd er decadent door gewandeld naar Hotel New York waar koffie met appelgebak en vervolgens een biertje met bittergarnituur besteld!

Rob volgde later met de ploeg van het bivak, keuken en de fysio waardoor er een hele ontspannen en gezellige sfeer was met een groot deel van het team die allemaal de finish roken!

Om 15 uur allemaal de 2 busjes in want het was druk in de stad, dus was het lastig om je te verplaatsen! Tevens hadden de breaky breaky's geen bereik en wisten we alleen via Frank (broer van Rob, die langs parcours zijn Esther aan t aanmoedigen was) dat team 2 op schema lag!

Keurig op tijd sloot iedereen bij elkaar aan en liep het complete team (op de buschauffeur na) het stuk voorbij de Daniel Den Hoed Kliniek waar de patiënten, artsen en zusters met z'n allen muziek stonden te spelen voor ons; terwijl wij dot natuurlijk allemaal voor hun doen.... Dit is een emotioneel onderdeel van de complete 520 km, want onderweg denkt iedereen wel aan iemand in zijn/haar naaste omgeving waarvoor je dit doet, maar op zo'n moment is de confrontatie nog ff wat heftiger.... Voor ons is dit een keuze; zij hebben geen keuze...

Dan stapt een deel van het team weer in de busjes en de rest loopt/fiets laatste kilometers van het parcours! Zij zijn er sneller dan de busjes, want ook nu is het geen doorkomen aan ivm vast zittende deel van de stad.... Onderaan Erausbrug staan de lopers/fietsers al ongeduldig te wachten terwijl de chauffeurs van de busjes nog een parkeerplaats moeten zoeken! Er wordt besloten dat Tamar haar ouders al meteen 1 busje overnemen om terug naar Soest te rijden en er is nog ff wat stress over welke spullen nu wel of niet mee moeten naar de Coolsingel; jammer dat we hier niet meer tijd voor hadden, want moet na 48 uur natuurlijk niet meer nodig zijn, maar het team was blijkbaar niet te houden om richting de Coolsingel te gaan, want de eindtijd was ook al bepaald en uit geklokt, dus daar hoefden we ons ook niet meer voor te haasten....

Nadat alles was geregeld (de banner moest natuurlijk ook nog mee) liepen we de brug over en konden we aansluiten in de menigte van teams die ook allemaal de finish hadden bereikt! We weten van de vorige keer dat dit een uniek moment is en dat de huldiging op Coolsingel de slagroom op de taart is en ook nu stond er weer een bus vol familieleden en vrienden bij de finish om ons toe te juichen en om ons op te vangen! Fantastisch!!!

En wat hebben we het ook fantastisch gedaan met z'n allen en wat is het op zich ook soepeltjes verlopen en wat heeft iedereen binnen het team zijn/haar taken geweldig goed volbracht en klopte werkelijk waar alles zoals we het vooraf ook voor ogen hadden! Amper tot geen tegenslagen gehad en fysiek is iedereen er ook zo'n beetje ongeschonden doorheen gekomen! Dan nog denkend aan die fantastische Roparun Bingo Avonden en het Diner&Veiling en dat we bovenaan in de tussenstand staan; geeft ons een enorm gevoel van trots!!!

Na de finish maken we nog een teamfoto op het podium en is het tijd voor een sappie, want die hebben we dubbel&dwars verdiend! Ook volgen de omhelzingen en de knuffels met iedereen en zijn we super blij dat we het zo goed gedaan hebben! De trays bier volgden elkaar snel op en ook al was je van plan om rustig aan te doen, dan lukte dat niet want de stemming was euforisch en iedereen was echt super heppie de peppie!!!

Grote dank gaan uit naar Tamar haar ouders, de vader van Ilona en de vader van Antonio; zij zorgden ervoor dat alle busjes naar huis werden gereden en dat echt iedereen van dit feestje op de Coolsingel kon genieten!!!

Delen op social media

FacebookTweetLinkedInPinterestE-mail